Luxemburg stad

Nu we toch dicht in de buurt zijn, brengen we ook een bezoek aan Luxemburg stad. De reis is qua afstand vergelijkbaar aan Rotterdam- Leiden, maar door al de slinger weggetjes in zowel Duitsland als Luxemburg duurt het iets langer. Bijna 2 uur doen we er over!

We arriveren in het zakencentrum aan de rand van de stad waar alle grote bedrijven een kantoor lijken te hebben. Na een kwartier zijn we daar doorheen en volgen de borden centrum. Volgens Wikipedia wonen er rond de 100.000 mensen, nou die waren toevallig allemaal met de auto. Als dat nog niet erg genoeg is lijkt de hele binnenstad wel opengebroken. Makkelijk rijden voor Nicole dus. Het lijkt Parijs wel, zo druk. Met veel moeite weten we een parkeergarage te vinden.

In de buurt van het centraal station beginnen we onze ontdekkingsreis. Door een drukke opengebroken winkelstraat bereiken we de rand van het centrum, waar we over een lange brug het hart van de stad bereiken. Vanaf de brug hebben we een mooi uitzicht op een diepe kloof waartegen de oude binnenstad is opgebouwd.

Als eerste komen we bij een monument met een eeuwig brandend vuur ter nagedachtenis aan de slachtoffers van ww2. De gebouwen die hier bij staan zijn van alle ministeries. Als we hier door heen zijn gewandeld komen we in het winkelgebied. Alle vooral dure merken zijn hier vertegenwoordigd. We hebben nog geen plattegrond dus lopen maar wat. Het centrum ligt eigenlijk in een soort rondje maar is best groot.

Door zo maar een straat in te lopen komen we bij een ander oorlogsmonument. Deze ligt aan de rand van een kloof waar het uitzicht nog mooier is. Als je naar beneden kijkt zie je een park wat van de ene brug naar een andere loopt. Tussen die twee bruggen zit een afstand van ongeveer 2 km in een halve cirkel wat een heel panoramisch effect geeft.

Het is helaas ook deze dag druilerig weer, dus we besluiten maar iets te gaan eten. Ook dit valt niet mee. Alle inwoners zijn nu uit hun auto gestapt en gaan uitgerekend nu allemaal tegelijk lunchen! Na een zoektocht besluiten we maar bij een Italiaan te gaan eten. Daar was nog net plaats. Een wat flamboyante gastheer neemt onze bestelling op. Waar ik al bang voor was, hij spreekt Frans. Met handen en voeten bestel ik maar 2 spaghetti en wat te drinken voor ons. Het gekke is dat de één hier Duits of Frans spreekt en de andere Luxemburgs. Dat is voor mij net Hongaars, niet te verstaan dus. Na dit bordje pasta, wat best prijzig maar wel lekker was, vervolgen we onze zoektocht naar het paleis van de groothertog. Die hadden we nog niet gevonden.

Inmiddels hebben we een VVV gevonden en hebben we ook een plattegrond. We blijken toen we aankwamen bij de ministeries vlakbij te zijn geweest. Wat een teleurstelling! Op de erewacht na stelt het paleis niet  veel voor. Wel is net de wisseling van de wacht,  die uiteraard door een stel Chinezen wordt verstoord. Die lui snappen niet dat dat een erebaan voor de soldaten is. 

Aan de overkant van het paleis zie ik een platenzaak waar Nicole weer iets voor haar prince verzameling weet te scoren. We kijken op de plattegrond om te kijken of we nog iets gemist hebben, en als dat niet zo blijkt te zijn besluiten we weer richting de auto te gaan.

We zagen al eerder dat we letterlijk hangend onder een brug naar de overkant konden lopen, dus doen we dit. Wel raar om onder het verkeer door te lopen. Het is heel mooi gemaakt met zelfs een fietspad. Tussen de bogen heb je weer een geweldig uitzicht.

Op de weg terug zien we nog 2 mooie gebouwen die veel ouder lijken te zijn dan die in het oude centrum. De rest lijkt er op zijn Rotterdams " tussen gepleurt". Zoals de hele stad eigenlijk voortdurend verbouwt lijkt te worden. Als we op de snelweg rijde land er ook nog een vliegtuig van achter de bomen over ons heen.

Eenmaal terug in Duitsland hebben we nog wat boodschappen gedaan bij een enorme Rewe supermarkt. Zo'n aanbod hebben ze zelfs in Hongarije niet! En de Milka chocola is hier nog goedkoper! Dus maar flink aangeschaft.