Einde van de wereld

Vanmorgen vroeg opgestaan, ontbeten en op pad naar het uiterste puntje van het eiland. Onderweg genieten we van de mooiste uitzichten.

Na een uurtje rijden in Gran Tarajal even gestopt om de benen te strekken en een lekker cappuccinootje te drinken. Het is fantastisch om op plekken te komen wat bijna niet toeristisch is. Spreken er ook geen Engels, maar met handen en voeren komen we er wel uit.

Het was een flink uitdagende rit om bij Punta de Jandiá te komen. We moesten over een stuk onverharde weg van ca 15 km. Flinke losse stenen en kuilen moesten omzeilt worden. Onderweg hebben we 2 auto's met lekke banden gezien. Oeps, als ons dat maar niet gaat gebeuren. 

Eenmaal aan het uiterste stuk van het eiland aangekomen was echt schitterend. Echt gek om te beseffen. Helaas hier niets te drinken of te eten. Best gemiste kans want er komen flink wat mensen hier. 

Weer terug bij de "bewoonde" wereld geluncht in Morro Jable. Oftewel eten en drinken in de supermarkt gehaald en dat op het strand genuttigd. Wat een flinke wandeling was trouwens, dat zouden we niet iedere dag willen lopen. Enige grappige was, was de eekhoorntjes die hier rondlopen. Heel grappig! Uiteraard zijn ze te snel voor een foto maar zeer leuk om te zien.

Op de terugweg naar huis zijn we eerst bij Costa Calma gestopt om te kijken of dit een fijne plek voor een stranddag zou zijn. De omgeving en het strand zijn schitterend, maar er is geen strandtent of bar in de buurt om iets te eten of drinken. Dus dat is niks, helaas. De volgende stop was Castelo de Fuste, dat was echt super mooi en een bar in de buurt waar we ook gelijk even iets gedronken hebben. Het waait er wel hard, en de chips die we bij onze bestelling kregen is dan ook voor de helft weggewaaid, maar daar waren de duiven dan weer erg blij mee 😁

Bij thuiskomst ons opgefrist en heerlijk bij een steak house wezen eten. Het was weer een fantastische dag!